Κάθε χρόνο, στις 4 Δεκεμβρίου, ημέρα εορτής της Αγίας Βαρβάρας, Πολιούχου Δράμας και προστάτιδας του Πυροβολικού, πραγματοποιούνται θρησκευτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις στην πόλη της Δράμας.....
Στο μικρό εκκλησάκι στην ομώνυμη περιοχή, δίπλα στη λίμνη όπου στον πυθμένα της ακόμη και σήμερα διασώζονται τα ερείπια της πρώτης εκκλησίας, συρρέουν χιλιάδες πιστοί για να προσκυνήσουν την εικόνα της .
Σύμφωνα με το θρύλο που τυλίγει τις πηγές της πόλης, όταν το 1830 η Δράμα κατακτήθηκε από τους Τούρκους, το εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας γκρεμίστηκε για να χτιστεί στη θέση του ένα τζαμί. Τα σχέδια των κατακτητών όμως άλλαξαν, ανήμερα της Αγίας Βαρβάρας. Η περιοχή, πλημμύρισε με νερό και έτσι το τζαμί δεν χτίστηκε ποτέ. Από τότε, η Αγία Βαρβάρα έγινε η πολιούχος της Δράμας και ακριβώς απέναντι από τη λίμνη, με τα θεμέλια της παλιάς εκκλησίας στα σπλάχνα της, χτίστηκε η καινούρια εκκλησία που αφιερώθηκε στην Αγία που έσωσε το εκκλησάκι της. [σ.σ. Η Αγία Βαρβάρα καθιερώθηκε ως πολιούχος της πόλης με ενέργειες του αειμνήστου προέδρου του Εμπορικού Επιμελητηρίου Δράμας, Βασίλη Καναρά το 1954 και συγκεκριμένα με πρότασή του προς τον τότε Νομάρχη και το σκεπτικό ότι «με το όνομα της οποίας (Αγίας Βαρβάρας) συνδέονται ονομαστές πηγές της πόλεως και υπάρχει φερώνυμος ναός].
Η Μεγαλομάρτυς Αγία Βαρβάρα, γεννήθηκε το 275 μ.Χ. στη Νικομήδεια και μαρτύρησε το 306 μ.Χ. Ο άπιστος πατέρας της αποκεφάλισε την Αγία με το ξίφος του. Σύμφωνα με την παράδοση, ενώ το ξίφος του πατέρα της απέκοπτε το κεφάλι της, η Θεία Δίκη με μορφή κεραυνού, κατέκαυσε τον άσπλαχνο πατέρα. Αυτόν τον τιμωρό κεραυνό, συμβολίζουν τα πυρά του Πυροβολικού μας του οποίου είναι προστάτης.
Η Αγία Βαρβάρα, είναι επίσης προστάτιδα και των παιδιών και τα φυλάει από τις κακές παιδικές αρρώστιες.
Παραμονή της εορτής
Την παραμονή της γιορτής της, στις 3 Δεκεμβρίου, εκατοντάδες παιδιά αφήνουν τα αυτοσχέδια καραβάκια τους, φωταγωγημένα, στα ήρεμα νερά της λίμνης, ακριβώς μπροστά από την ομώνυμη εκκλησία, προσφέροντας μοναδικό θέαμα το σούρουπο. Είναι τα καραβάκια των ευχών.
Υπάρχουν δύο εκδοχές για το έθιμο αυτό. Σύμφωνα με την πρώτη, την παραμονή της Αγίας Βαρβάρας μετά τη λιτανεία, ο κόσμος έστελνε στο βυθισμένο εκκλησάκι το κεράκι του για την Αγία πάνω σε ένα σανίδι από ξύλο.
Η δεύτερη εκδοχή, βασίζεται στο ότι η Αγία Βαρβάρα ήταν και η προστάτιδα των κοριτσιών που τις φυλούσε από τη γλωσσοφαγιά και τις βοηθούσε στα αισθηματικά τους. Έτσι, όλα τα ελεύθερα κορίτσια στις 3 του Δεκέμβρη, κατά τη διάρκεια του εσπερινού και μόλις σκοτείνιαζε, άναβαν κεριά στον ανατολικό τοίχο της λίμνης. Κάποιες κοπέλες, έβαζαν τα κεράκια τους πάνω σε σανίδες ξύλου και μαζί με μια ευχή τα έστελναν στο βυθισμένο εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας. Η πορεία της σανίδας στη λίμνη, έδειχνε αν η ευχή θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Αν το κεράκι έσβηνε θεωρούνταν αποτυχία αλλά η ελπίδα έμενε, καθώς το επόμενο πρωί όλα τα κορίτσια κατέφθαναν και πάλι στη λίμνη για να πλυθούν με το νερό που η Αγία Βαρβάρα είχε αγιάσει το προηγούμενο βράδυ. Δεν είναι μακριά η εποχή που την ημέρα της Αγίας Βαρβάρας τα κορίτσια δεν δούλευαν, δεν μιλούσαν το πρωί της γιορτής πριν πάνε στις πηγές της και πλυθούν με τα αχνίζοντα νερά της και να ζητήσουν τα φώτα της για τα αισθηματικά τους.
Το πρωινό ομαδικό πλύσιμο των κοριτσιών στα νερά της Αγίας Βαρβάρας, έφτανε να παίρνει την μορφή διαγωνισμού. Διότι σε κάθε γειτονιά, τα κορίτσια διαγωνίζονταν ποιο θα σηκωθεί πιο νωρίς πρωί και θα τρέξει στα νερά να καθαγιασθεί. Και ήταν ιδιαίτερα ωραίο το θέαμα των κοριτσιών να τρέχουν στα σκοτεινά και παγερά ξημερώματα της Δεκεμβριανής ημέρας εντελώς αμίλητα για να πλυθούν στα …ζεστά νερά, και κατόπιν να ανταλλάξουν την καλημέρα και τις ευχές.
http://www.proinos-typos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου